Het geval is dat je als je naar veel crematies gaat in een kort tijdsbestek je erop een of andere manier altijd wel weer iets van leert of meeneemt. Gisteren greep het verhaal over de metafoor van de schaduw me aan. De ondraaglijke pijn van het verlies van je geliefde werd vergeleken met een schaduw. De ene dag is hij prominent aanwezig en zou je het liefst dood zijn, de andere dag is je schaduw een stuk kleiner en de pijn behapbaar. Maar zoals je altijd wel ergens een schaduw hebt, zul je ook de vreselijke pijn in je hart en ziel van het verlies van je geliefde elke dag met je meedragen.

Fijn 2023 lieve vrienden.

Tags: blog, real life